علائم اضطراب و عدم لذت در بسیاری از افراد، از سن نوجوانی شروع نمی‌شود. اما تعدادی از علائم وجود دارند که می‌توانند به معنای افسردگی باشند که در ادامه برخی از آنها در ادامه ارائه شده است؛

۱. روحیه بدی که تداوم می‎‌یابد

کودکی که از مشکلات سلامت روان رنج می‌برد، با افت فشار روبه‌رو خواهد شد. او همواره ناخوش است و هیچ چیز روحیه‌اش را شاد نمی‌کند.

۲. طغیان‌های عاطفی و گریه بسیار

یکی دیگر از نشانه‌های مهم افسردگی، عصبانیت، طغیان‌های عاطفی و گریه بسیار است. این موارد بسیار برجسته‌تر از شرایط معمولی است که ممکن است کودک هنگام سرپیچی از والدین خود داشته باشد.این نوع عصبانیت یا طغیان باعث می‌شود که آن‌ها کار‌های عادی و روزمره را انجام ندهند.

۳. عدم علاقه به کار‌های سرگرم کننده‌ای که قبلاً دوست داشتند.

بی‌اشتیاقی به فعالیت‌های مورد علاقه‌ای که قبلا انجام می‌دادند از جمله علائم افسردگی در کودکان است. به عنوان مثال، ممکن است فرزند شما قبلا سرگرمی خاصی داشته و ناگهان دست از این کار برمی‌دارد و تمایلی به جایگزینی آن با فعالیت دیگری ندارد.

بیشتر بخوانید

بیش‌فعالی

اختلال کم‌توجّهی – بیش‌فعالی (به انگلیسی: Attention-deficit hyperactivity disorder)(به صورت مخفف: ADHD) یک اختلال رفتاری رشدی است. معمولاً فرد توانایی دقّت و تمرکز بر روی یک موضوع را نداشته، یادگیری در او کند است و فرد از فعّالیّت بدنی غیرمعمول و بسیار بالا برخوردار است. این اختلال با فقدان توجه، فعّالیت بیش‌ازحد، رفتارهای تکانشی، یا ترکیبی از این موارد همراه است. هر فردی با شک ADHD باید به دقت تحت نظر یک پزشک معاینه گردد. بسیاری از این افراد، یک یا چند اختلال رفتاری دیگر نیز دارند. همچنین ممکن است یک مشکل روانی مانند افسردگی یا اختلال دوقطبی داشته باشند.

کودکانی که کم توجهی دارند اغلب ممکن است فراموشکار و حواسپرت به نظر برسد. این کودکان اغلب نمی توانند روی تکلیفشان تمرکز کنند و آن را تمام کنند، به نظر می رسد که گوش نمی دهند، بی نظمند، زمان زیادی برای انجام یک کار لازم دارند و وسایلشان را گم می کنند…

بیشتر بخوانید

اوتیسم

اوتیسم یا درخودماندگی، نوعی اختلال رشدی (از نوع روابط اجتماعی) است که با رفتارهای ارتباطی و کلامی غیرطبیعی مشخص می‌شود. علائم این اختلال تا پیش از سه‌سالگی بروز می‌کند و علّت اصلی آن هنوز ناشناخته است. به کسانی که این اختلال را دارند اوتیستیک یا درخودمانده گفته می‌شود. این اختلال در پسران شایع‌تر از دختران است. وضعیت اقتصادی، اجتماعی، سبک زندگی و سطح تحصیلات والدین نقشی در بروز اوتیسم ندارد. این اختلال بر رشد طبیعی مغز در حیطه تعاملات اجتماعی و مهارت‌های ارتباطی تأثیر می‌گذارد. کودکان و بزرگسالان مبتلا به اوتیسم، در ارتباطات کلامی و غیر کلامی، تعاملات اجتماعی و فعالیت‌های مربوط به بازی، مشکل دارند. این اختلال، ارتباط با دیگران و دنیای خارج را برای آنان دشوار می‌سازد. در بعضی موارد، رفتارهای خود آزاردهنده و پرخاشگری نیز دیده می‌شود. در این افراد، حرکات تکراری (دست زدن، پریدن) و پاسخ‌های غیرمعمول به افراد، دل‌بستگی به اشیاء یا مقاومت در مقابل تغییر نیز دیده می‌شود. ممکن است در حواس پنجگانه (بینایی، شنوایی، بساوایی، بویایی و چشایی) نیز حساسیت‌های غیرمعمول دیده شود. هستهٔ مرکزی اختلال در اوتیسم، اختلال در ارتباط است. از هر ۶۰ تا ۷۰ تولد زنده در دنیا، یک نفر مبتلا به اوتیسم است…

بیشتر بخوانید